«جانی روداری» در سال ۱۹۲۰ در دهکده‌ای در شمال ایتالیا به دنیا آمد. در سال ۱۹۳۸ از مدرسهٔ تربیت معلم فارغ‌التحصیل شد. بعد از آزادی ایتالیا در سال ۱۹۴۵، همزمان با روزنامه‌نگاری، نوشتن داستان‌هایی را در زمینهٔ ادبیات کودکان آغاز کرد.

از آنجا که اشتیاق فراوانی به کار در حوزهٔ ادبیات کودک به صورت علمی داشت، به مطالعه در زمینهٔ تعلیم و تربیت و مسایل آموزشی کودکان پرداخت. علاوه بر این، خود شخصاً به مدارس ابتدایی می‌رفت و داستان‌های منتشر نشده‌اش را برای بچه‌ها می‌خواند تا نظرات آنها را بشنود. بارها اتفاق می‌افتاد که بعد از شنیدن نظرات بچه‌ها داستان را کاملاً تغییر می‌داد.

روداری معتقد بود که فانتزی یک کودک را نباید به عنوان نمایندهٔ یک دنیای غیر واقعی، یا تصوراتی که امکان وجود ندارند به شمار آورد؛ بلکه باید آن را به عنوان نشانه‌ای از امکانات نهفته در یک خلاقیت نو، و واقعیتی که باید به وجودش آورد – واقعیتی کاملاً انسانی – پذیرفت. روداری موفق می‌شود که از تمام آدم‌ها، زندگی آنها و مسایل‌شان سخن به میان آورد و موفق می‌شود از تمام آن چیزهایی که هر روز احاطه‌مان کرده‌اند و ما را به فکر می‌اندازند صحبت کند.

۱۸ تیرماه روز ملی ادبیات کودک و نوجوان است. به این مناسبت مطالعه مطالبی درمورد این نویسنده از پایگاه «آیات» می‌تواند مفید باشد. در این مطالب، معرفی کوتاهی درمورد «جانی روداری» و همچنین چند قصه از او را خواهید یافت.